Η πρώτη μήνυση

Η μήνυση
Οι μαρτυρίες
Οι απολογίες
Οι συμπληρωματικές απολογίες
Το βούλευμα του πρωτοδικείου
Το βούλευμα του εφετείου
Οι καταγγελίες

Ως μάρτυρες καταθέτουν η μητέρα του μηνυτή [ΝΚ] που ήταν παρούσα στο δικαστήριο την ημέρα της δίκης, συγγενής της "συνδικαιούχου" [ΜΜ] και από την πλευρά του δικηγόρου [ΓΔΒ] δύο δικηγόροι φίλοι του [Δ1,Δ2] (που δεν γνωρίζουν τίποτε για τα γεγονότα και απλώς γνωμοδοτούν για αφηρημένα νομικά θέματα). Οι μάρτυρες των κατηγορουμένων, όπως είναι φυσικό προσπαθούν να δείξουν οτι δεν υπήρχε σχέση ανάμεσά τους και οτι δεν υπήρχε πρόθεση προσβολής του μηνυτή. Όμως το γεγονός οτι ο ίδιος δικηγόρος υποστήριξε δύο ανθρώπους με διαφορετικά συμφέροντα δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί, ούτε και φαίνεται να έχουν οι μάρτυρες γνώση των ενεργειών του δικηγόρου προς τις τράπεζες. Ούτε και αυτά που καταθέτει το μέλος του εποπτικού συμβουλίου [ΕΒ], που τυχαίνει να είναι συγγενής εξ αγχιστείας του δικηγόρου, και δέχεται να τα καταθέσει ύστερα από πιέσεις του κατηγορούμενου, επειδή δεν γνωρίζει ακόμα τις ενέργειές του εις βάρος του (ακούσιου) "πελάτη" [ΕΤ] του κατηγορούμενου, δεν υποστηρίζει αυτά που εμφανίζονται στα βουλεύματα των δικαστικών. Επί πλέον είναι προφανώς αναξιόπιστη, γιατί αν τα πίστευε δεν θα έπρεπε να ήταν μέλος του εποπτικού συμβουλίου. Γι' αυτό και όταν κατάλαβε την απάτη που είχε γίνει έδωσε αντίθετες καταθέσεις.

Οι δικαιολογίες που φέρνει στην απολογία του ο κατηγορούμενος δικηγόρος είναι σε κάποια σημεία ίσως χειρότερες από τις πράξεις του. Πρώτα απ' όλα ομολογεί οτι δε ρώτησε όσους πρότεινε για εποπτικό συμβούλιο (το άλλο παιδί του "πελάτη του [ΓΤ] - και προφανώς δεν είχε ρωτήσει και αυτόν που πρότεινε για δικαστικό συμπαραστάτη, που ήταν άρρωστος και απεβίωσε μετά από 3 μήνες). Όσα έγραψε τα αποδίδει σε εντολή του "πελάτη" του [ΕΤ], ο οποίος υποτίθεται έχει πλήρη συναίσθηση όσων λέγει και πλήρη πνευματική διαύγεια (τότε όμως τι τον ήθελε τον δικαστικό συμπαραστάτη που υποτίθεται οτι πρότεινε;). Στη συμπληρωματική απολογία του, που του ζητήθηκε μετά από την αποκάλυψη οτι είχε συντάξει και εξώδικο για λογαριασμό της συγκατηγορούμενης του [ΣΜ], το παραδέχεται με θράσος και υποστηρίζει οτι "παρόμοια δήλωση θα συνέτασσε οποιοσδήποτε δικηγόρος" (αυτή είναι η αντίληψη που έχει για τη δικηγορία!). Παραδέχεται επίσης την παρουσία του στην τράπεζα μαζί με την "συνδικαιούχο" συγκατηγορούμενή του, τις παραμονές του ορισμού του δικαστικού συμπαραστάτη, όπου έκανε τραπεζικές πράξεις. Είναι δηλαδή ο δικηγόρος [ΓΔΒ] ένοχος και για απάτη, αφού εξαπάτησε τον ανήμπορο "πελάτη" του [ΕΤ] (που του παρουσίαζε τη μεταβίβαση της περιουσίας του ως επωφελή πράξη), και τους τραπεζικούς υπαλλήλους (που τους εμφάνιζε έναν άνθρωπο που πάσχει από άνοια, και που δεν είχε αίσθηση της αξίας του χρήματος, ως ικανό να κάνει τραπεζικές πράξεις). Προφανώς για να μπορέσει να καρπωθεί ο "συνδικαιούχος" τις καταθέσεις του πελάτη του, που όπως λέει υπεράσπιζε!

Έτσι η εισαγγελέας Μάρθα Αρχοντίδου κάνει παραπεμπτική πρόταση για τους κατηγορούμενους (όχι όμως και για την απάτη). Επειδή όμως ο κατηγορούμενος είναι δικηγόρος (οι δικηγόροι είναι περισσότερο ίσοι από τους υπόλοιπους για το δικαστικό σύστημα), η εισαγγελική πρόταση παραπέμπεται στο εφετείο, όπου ο εισαγγελέας το επιστρέφει επειδή κατά τη "γνώμη" του δεν υπάρχουν ούτε καν ενδείξεις ενοχής (χωρίς αιτιολόγηση)! Έτσι το δικαστικό συμβούλιο αποτελούμενο από τους Θεόδωρο Κανελλόπουλο, Αθανασία Βασιλάκη και Μαλαματένια Κουράκου κάνουν το καλύτερο δυνατόν για να ικανοποιήσουν την αναιτιολόγητη "γνώμη" του εισαγγελέα του εφετείου και ισχυρίζονται οτι "δεν υπάρχουν ενδείξεις" ενοχής. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΟΜΩΣ, ΑΦΟΥ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΔΥΟ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΣΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ "ΣΥΝΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ", ΔΕΝ ΛΕΝΕ ΤΙΠΟΤΕ.

Ακόμα χειρότερα στο εφετείο, με εισήγηση της αντιεισαγγελέως εφετών Α. Ζαΐρη, που παρουσίασε ο αντιεισαγγελέας εφετών Ι. Χρυσός, δεν διστάζουν, προκειμένου να διευκολύνουν τους κατηγορούμενους στις απάτες τους, δεν διστάζουν να επινοήσουν γεγονότα, που δεν στηρίζονται σε μαρτυρίες (και που δεν απετέλεσαν καν αντικείμενο της ανάκρισης, όπως ήταν φυσικό), ώστε να μειώσουν ηθικά τα παιδιά του πάσχοντα που έκαναν το "λάθος" να ασχοληθούν με τον πατέρα τους όταν αρρώστησε και δεν άφησαν να τον ξεκάνουν οι κατηγορούμενοι για να του αρπάξουν την περιουσία (και ιδιαίτερα το μεγαλύτερο παιδί του που ανέλαβε για λογαριασμό της οικογένειας το ρόλο του δικαστικού συμπαραστάτη). ΦΥΣΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΧΟΣ ΑΠΙΣΤΙΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΕ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΥΟ ΠΕΛΑΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΣΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ "ΣΥΝΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥ", ΟΥΤΕ ΛΕΞΗ! Το Δικαστικό συμβούλιο αποτελούμενο από τους Ζήση Κώττα, Γεώργιο Γιαννούλη και Δημήτριο Κόμη, όπως και ο αντιεισαγγελέας Ι. Χρυσός που παρουσίασε την πρόταση (αν δεν είναι συνένοχοι του συντάκτη του βουλεύματος) φαίνεται σαν να μην έχουν ούτε τη στοιχειώδη κρίση να αντιληφθούν το μέγεθος των τερατολογιών της εισαγγελικής πρότασης και την υιοθετούν αυτούσια και άκριτα.

Το πόσο μεροληπτική είναι η "κρίση" της A. Ζαΐρη (που έχει ψάξει υποτίθεται τόσο πολύ το θέμα, ώστε κατάλαβε οτι τα παιδιά του πάσχοντα ενδιαφέρονται μόνο για την περιουσία του πατέρα τους, ενώ ο δικηγόρος του είναι αυτός που πραγματικά ενδιαφέρεται να διαβιοί σε καλύτερες συνθήκες) μπορεί να το καταλάβει κανείς, απλώς και μόνο από αυτά που γράφει, χωρίς να χρειάζεται να εξετάσει παραπέρα την υπόθεση. Πράγματι, αν (όπως αναφέρει) "η συμβίωση του με την τέως νύφη του ήταν και βιολογικά και ψυχικά η καλύτερη για τον [πάσχοντα ΕΤ] λύση", γιατί ο κατηγορούμενος δικηγόρος [ΓΔΒ] δεν πρότεινε την τέως νύφη του για δικαστικό συμπαραστάτη, αλλά πρότεινε έναν άρρωστο άνθρωπο 83 ετών; Επομένως ακόμα και αν ήταν αυτό αληθινό, και πάλι δεν ενήργησε σύμφωνα με το συμφέρον του πελάτη του και τον έβλαψε με πρόθεσή του. ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΤΟ ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙ;

Γιατί δεν εξετάζονται οι καταγγελίες που έγιναν προς τον προϊστάμενο της εισαγγελίας του εφετείου και τον εισαγγελέα και τον πρόεδρο του αρείου πάγου, όπως έγινε σε άλλες περιπτώσεις; Μήπως επειδή τότε ο καταγγέλων ήταν δικηγόρος; ΓΙΑΤΙ ΑΦΗΝΟΥΝ ΕΠΙΟΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΣ ΝΑ ΔΙΚΑΖΟΥΝ;

Όμως η υπόθεση έχει και συνέχεια, αφού εκκρεμεί και η μήνυση για την έφεση που με τόσο θράσος και αλαζονεία άσκησε κατά της απόφασης που όριζε δικαστικό συμπαραστάτη το γιό του πάσχοντα και εποπτικό συμβούλιο μέλη της οικογένειάς του.

Συνέχεια...


previousΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ

top

ΕΠΟΜΕΝΟnext